Zespół Roboczy: Pedagogika Ekologiczna Młodzieży powstał by objąć refleksją i działalnością naukową dynamicznie rozwijającą się subdyscyplinę pedagogiki – pedagogikę ekologiczną. Współcześnie staje się ona wyjątkowo ważnym polem badań, dociekań naukowych, wymiany doświadczeń i aktywności edukacyjnej w związku z narastającym kryzysem ekologicznym i klimatycznym, a także kryzysem wartości i zgubnym „odcięciem się” człowieka od natury. Obejmuje ona swym zasięgiem wiele zjawisk i fenomenów o zróżnicowanym podłożu aksjologicznym i ontologicznym, co wymaga transdyscyplinarnego podejścia. Współpraca specjalistów reprezentujących różne dyscypliny naukowe stwarza nadzieję na projektowanie i wdrażanie efektywnych rozwiązań zróżnicowanych problemów, zarówno tych, które już występują i wciąż niebezpiecznie narastają, jak i tych, które mogą pojawić się w przestrzeni relacji człowiek-przyroda.
Zasadniczym celem pedagogiki ekologicznej jest „kształcenie i wychowanie na rzecz budowania zrównoważonych relacji człowieka i środowiska naturalnego”. Jego realizacja wymaga tworzenia bogatego kontekstu edukacyjnego, które stymuluje do aktywnego uczenia się ludzi w każdym wieku. Zespół Pedagogika Ekologiczna Młodzieży koncentruje się na kształceniu i wychowaniu ekologicznym młodzieży oraz wieloaspektowych uwarunkowaniach tych procesów, nie tracąc z pola zainteresowań dzieci i dorosłych. Szczególna dbałość o jakość edukacji uczniów na etapie adolescencji jest wysoce zasadna, gdyż odpowiednio wykształcona młodzież jest fundamentem społeczeństwa świadomego, odpowiedzialnego i gotowego do wielostronnego angażowania się, partycypacji społecznej i aktywizmu na rzecz środowiska naturalnego. Dotychczasowe praktyki edukacyjne niestety nie sprzyjają realizacji tego celu i wymagają wsparcia, a przede wszystkim popularyzacji i silnego osadzenia w teorii pedagogicznej. W tym kontekście działalność Zespołu ekspertów skupiona na tworzeniu naukowych podstaw pedagogiki ekologicznej jest niezwykle potrzebna i wartościowa.
Zapraszamy do współpracy wszystkie osoby, które swoją działalność dedykują: relacji człowieka z przyrodą, koncepcjom edukacji outdoorowej (outdoor education), edukacji opartej na miejscu (placed-based education), przyrodzie (nature-based education) i ich wykorzystaniu w stawieniu czoła jednemu z najpoważniejszych wyzwań współczesności, jakim jest kryzys klimatyczno-środowiskowy. Proces przygotowania młodzieży do aktywnego uczestnictwa w transformacji ekologicznej oraz wdrażania zasad zrównoważonego rozwoju, o czym jesteśmy przekonani, powinien stanowić kluczowe zadanie edukacji.
W imieniu Zespołu: prof. UAM dr hab. Renata Michalak